Een dag op het stembureau

(door Lex Drieduite)

Verkiezingen: als kleine jongen maakte ik regelmatig thuis een korte discussie mee tussen mijn vader en moeder. Er moest gestemd worden: verkiezingsplicht. Later leerde ik dat dit opkomstplicht had moeten zijn; je hoefde niet te stemmen. Ik dacht: het moment is aangebroken om dit jaar eens actief iets te doen op verkiezingsdag.

Dus: ik reageerde positief op een oproep van de Gemeente Rotterdam om me op te geven als geïnteresseerde in een functie bij een stembureau op 17 maart. Dit voor de eerste keer van mijn leven. Ik kreeg een reactie dat ik genoteerd was als reserve voor plaatsing op de reservelijst voor een bureau in Ahoy. Vervolgens moest ik via internet, na het lezen van een inleiding van 61 bladzijden, een toets doen na een vriendelijk woord van welkom door onze burgemeester. Het ging niet om het eindresultaat van de toets, maar wel om het meedoen. Dat resultaat lukte trouwens kantje boord.

Een poosje later kreeg ik telefonisch bericht dat ik voorlopig benoemd was als stembureaulid en ik maakte de keus voor stembureau 514 bij WION. De voorlopige benoeming kwam binnen, een week later de definitieve benoeming en een paar dagen later een gratis parkeerkaart voor heel Rotterdam op 17 maart. Plus een hoeveelheid papier over de procedure e.d.

Vroeg naar bed op 16 maart, twee wekkers ingesteld voor 05.15 uur (niet ongebruikelijk als je voor de coronatijd tijdig bij een vliegveld moest zijn!) en om 06.15 uur meldde ik me op het stembureau.

De andere leden meldden zich ook en toen ontdekten we dat we met zijn vieren waren in plaats van met zijn zevenen; ook ontbrak de voorzitter. Telefonisch overleg met de gemeente resulteerde in een bekende melding: “even geduld, al onze medewerkers zijn in gesprek”. We hebben het zelf geregeld, daar we om 7.30 uur alles voor het opstarten rond moesten hebben. Kratten vol spullen en vervolgens op zoek naar de code voor het slot van de stembus waarin ook het nodige lag. Inclusief de iPad die, als we ook die code hadden, gebruikt werd voor de registratie van de stemkaarten. Dat lukte ook, inclusief het door ons benoemen van een van de drie dames, die ervaring had als vicevoorzitter, tot voorzitter. Mijn rol was te vergelijken met die van een portier bij de buitendeur: opvangen kiezers, handen laten wassen indien gewenst, en zorgen voor doorstroming naar de registratie, rekening houdend met niet meer dan drie stemmers tegelijkertijd in het stemlokaal.

En inderdaad, om 07.30 uur stonden de eerste twee kiezers voor de deur. Vrij vlot konden zij hun stem uitbrengen via het rode potloodje. En dat ging hoe langer hoe vlotter. Het bleef de hele dag rustig en het was aardig om nogal wat bekenden te zien: medebewoners, waaronder Jos Sens met echtgenote, in de buurt wonende familie, (ex)-korfballers o.a. van WION, de halve dokterspraktijk van de praktijk Buitenhof inclusief een van de twee praktijkhonden, enzovoort.

De gemeente had gezorgd voor stroopwafels, stukken Mars, pakjes limonade, mandarijntjes, theezakjes e.d., ter vervanging van de tot op heden gebruikelijke bezorgde lunch: corona-invloed natuurlijk. Plus een waterkoker voor thee en koffie, maar dat was al geregeld door WION. De stroopwafels waren twee maanden over de datum, kleinigheid….

Om kwart voor 4 stopten wij en rondden de zaak af met het invullen van een procesverbaal. 170 uitgebrachte stemmen en 10 volmachten. Onze opvolgers (complete groep van zeven mensen) stonden al te wachten plus mensen die hun stem wilden uitbrengen. Het werd allemaal goed geregeld, volgens ons.

Enfin, het was een hele ervaring en enigszins gesloopt vertrok ik naar huis.

O ja, hoe verliep de discussie vroeger thuis: duidelijke zaak, vader besliste: VVD stemmen. Na het overlijden van mijn vader veranderde mijn moeder van partij en koos de PvdA, dus Drees. “Want die heeft gezorgd voor mijn AOW…” En de opkomstplicht veranderde in 1970 in een opkomstrecht. En het raakvlak tussen Drees en de korfbalvereniging WION was er ook: Drees was een verwoed korfballer en richtte in 1905 in Amsterdam de korfbalvereniging DOS op. Hij bleef altijd belangstelling tonen voor de korfbalsport en dat gold ook voor Drees jr., die speler was van de Haagse Korfbalvereniging GKV. Klein wereldje!

18.3.2021