Met de bus naar Ommoord

(door Wim Heistek)

In 1967 reeds RET-buslijn 46 de route van de Marshallweg in Ommoord naar Schiebroek. Hier rijdend op de Ommoordseweg op weg naar Schiebroek. Op de achtergrond links is de oprukkende nieuwbouw van Ommoord te zien.

Toen in maart 1967 de eerste bewoners zich in Ommoord vestigden, moesten zij nog tot 2 mei wachten voordat er openbaar vervoer in de buurt kwam. RET-buslijn 46 (vanaf 4 november lijn 35), had haar eindpunt bij de Prinses Irenebrug in Terbregge, maar werd doorgetrokken naar de Marshallweg. Het was een zogenaamde ringlijn tussen Ommoord en Schiebroek, waarbij de bewoners van Ommoord twee mogelijkheden hadden om in het centrum te komen. Op de Molenlaan kon men overstappen op tramlijn 4 en in Schiebroek op de bus naar de stad.

Buslijn 35 aan de Marshallweg.

Veel van de nieuwe bewoners werkten in de stad en zij waren, voor zover zij niet met eigen vervoer gingen, afhankelijk van de bus. Een tijdrovende en vaak ook ongemakkelijke reis in soms overvolle bussen en trams. Het kwam regelmatig voor dat bewoners stonden te liften om met een wijkgenoot mee te kunnen rijden naar het centrum. Ook waren er wel die gebruik maakten van de busdienst van Van Gog, die van Zevenhuizen via Oud-Verlaat en Ommoord naar Rotterdam reed.

Steeds weer overstappen
De mogelijkheid om vanaf de Molenlaan per tram naar het centrum te reizen bleek, ondanks de lange reistijd, voor veel bewoners een redelijke oplossing. Vooral toen vanaf 5 februari 1968 van maandag tot en met vrijdag tijdens de spitsuren extra bussen werden ingezet op het trajectgedeelte van Ommoord naar de Molenlaan. Toen op 26 mei 1968 het station Rotterdam-Alexander werd geopend, werd dat de nieuwe eindbestemming van bus 35. Men kon vandaar ook per trein naar Rotterdam CS reizen, een aanzienlijk snellere mogelijkheid waarvan steeds meer gebruik werd gemaakt. Op 25 januari 1969 volgde een aanzienlijke wijziging van de route: bus 35 ging rijden van station Rotterdam-Alexander naar station Rotterdam-Noord. Op het oog een korte afstand, maar toch een lange reis, want de bus doorkruiste heel Schiebroek en een groot deel van Hillegersberg. Maar nog steeds niet de zo gewenste directe busverbinding tussen de snelgroeiende wijk Ommoord en het centrum van Rotterdam.

Eindelijk rechtstreeks naar Rotterdam centrum
Het duurde nog tot 4 januari 1971, voordat Ommoord een rechtstreekse verbinding kreeg met het stadscentrum. Op maandag tot en met vrijdag tijdens de spitsuren reed bus 37 vanaf de Max Planckplaats via een aantal haltes in Ommoord en de Bosdreef in het Kralingse Bos naar het Rotterdamse Centraal Station. ’s Middags werd de dienst in omgekeerde richting gereden. Deze lijn werd ten dele gereden met particuliere en ten dele met RET-bussen en in verband met het bijzondere ‘sneldienst’-karakter werd dubbel stadstarief geheven.

Per 4 april 1971 vervielen wel de midweekse extra ritten van bus 35 op het traject Ommoord – Molenlaan. Mensen die buiten de spits of in het weekend naar de stad wilden om bijvoorbeeld daar te gaan winkelen, moesten nog de omweg maken en vanaf de Molenlaan gebruikmaken van tramlijn 4.

Over de busbaan
Op 3 januari 1972 werd de speciale Ommoordse busbaan in gebruik genomen en werd de route van buslijn 37 in Ommoord aangepast. Vanaf de Max Planckplaats (bij de Binnenhof) volgde de baan en dus ook de bus niet helemaal het latere metrotraject, maar ging via de G.B. Shawplaats, de Björnsonweg, President Rooseveltweg, de Prins Alexanderlaan naar de Hoofdweg en vandaar de normale route. De Ommoordse busbaan was een van de eerste speciaal voor lijndiensten aangelegde banen: volledig gescheiden van het overige verkeer, ook voor voetgangers en fietsers.

De Ommoordse busbaan, gezien zo ongeveer vanaf de plaats waar later de Binnenhoftoren zou verrijzen. Geheel rechts is nog een deel van het flatgebouw met parkeerterrein aan de Max Planckplaats te zien. Links daarvan bevinden zich nu de korfbalvelden van WION.

Van busbaan naar metrotracé
Op 12 maart 1979 werd de busbaan buiten gebruik gesteld vanwege voorbereidende werkzaamheden voor de aanleg van de latere metrolijn A. Door het vele busverkeer in zeven jaar was de aarden baan inmiddels voldoende ingeklonken en was het niet nodig, in tegenstelling tot de rest van het tracé, dat deel te onderheien.

De bus weer naar de gewone weg
Toen de busbaan buiten gebruik werd gesteld, moesten de bussen weer via de gewone weg rijden. Dat was wennen: niet altijd meer stipt op tijd, want de bus kon nu ook wel eens in een file terechtkomen.

De in dit artikel meerdere malen genoemde bus 35 ging vanaf 3 april 1978 ook via de busbaan rijden (foto boven) en kreeg haar eindpunt op de Martin Luther Kingweg nabij de Keizershof. Dat duurde echter niet lang, want ook deze lijn moest per 12 maart 1979 de busbaan verlaten. Op 2 juli 1981 werd het eindpunt verlegd naar de Varenhof.

Toen op 30 mei 1983 de metro ging rijden, verviel lijn 37 en reed lijn 35 door naar Zevenkamp. Toen ook daar de metro kwam, werd het eindpunt weer verplaatst naar station Rotterdam-Alexander. Begin 2015 kwam er ook een eind aan de ritten naar station Rotterdam-Noord; nu wordt naar de Melanchtonweg gereden.

De in dit artikel getoonde foto’s zijn afkomstig uit de collectie van de Historische Commissie De Ommoordse Polder. Enige bijzonderheden in de teksten zijn, eveneens met hun toestemming, overgenomen van hun website.

15.02.2021

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.