Lex Drieduite:
“Vanaf 1976 woonde ons gezin in de Barnsteenstraat in Alphen aan den Rijn in een gekoppelde bungalow aan de Zegerplas, een vroegere zandwinplas. Heerlijk: door de achtertuin zo naar de plas en het naastliggende wandelpad voor een wandelrondje om het meer van ongeveer 5 kilometer.
In die bewuste winter van 1979 kreeg mijn Nel het buitengewoon druk met haar vrijwilligerswerk: bestuurslid van de Dierenambulance. Met andere vrijwilligers werden met behulp van ons bootje – toen het nog kon varen – dieren opgevangen die in allerlei stadia van bevriezing in het meer zaten. Het meer was bijna helemaal bevroren. Die dieren werden tijdelijk ‘gestald’, onder andere in onze garage.
Daarnaast kregen wij regelmatig mensen met gevonden dieren aan de deur. In het logboek dat we indertijd invulden zaten we op 81 doorgangsgasten, als ik me goed herinner, tot en met een gevonden, bibberende, hond toe.
Toen ik op een avond terugkwam van het lesgeven in het Bouwcentrum, begroette ik eerst de buitenlandse dames die in de warme garage pottenbakles kregen van Nel. Wij hadden een eigen draaischijf en oven, dus er kon volop worden geproduceerd. Vervolgens ging ik naar mijn ernaast gelegen werkkamer om mijn handen te wassen en schrok mij een ongeluk door de confrontatie met een aantal zwanen in onze douchecel…… Grote hilariteit bij de dames toen ik even kwam vragen hoe dit zat! De zwanen waren half bevroren binnengebracht en stonden te ontdooien. Nel en dochter Yvonne zetten de andere morgen heel voorzichtig de zwanen uit op een andere open locatie.”
